KURTULUŞ DESTANI
Yıkılınca kudretli devletimiz
Sahipsiz kaldı memleketimiz
Bağımsızlık en büyük servetimiz
Kayboldu vatan işgal edilince

Girdik savaşa zamansız her koldan
Geldi düşman vatanıma her yoldan
Yetmedi ermeniler etti isyan
Yok huzur vatan talan edilince

Önceden Kars ve Erzurum düşünce
Rize, Bayburt Trabzona girilince
Güzel Gümüşhanem elden gidince
Cepheyi çektik geri hat düşünce

Düşünce cephe halk yola çıkmıştı
Kağnılarla Amasya ya varmıştı
Cümle civan yokluğa ağlamıştı
Gümüşhaneden gurbete düşünce

Harşit dile gelse anlatır bize
Nasıl düşman getirilirmiş dize
Kanımızla dağları çize çize
Savaştık vatan işgal edilince

Cephedeki kahramanlar hiç bilinmez
Şu Kabaktepeye Türkler giremez
Bunu Türkü tanıyan Rus bilemez
Öğrenir Ruslar baskını yiyince

Bil, İkinci Çanakakkale dir Harşit
Dağına düştü onbinlerce zabit
Ayrılmadı durdu cephede sabit
Şad olur bir Fatiha edilince

Oldu ihtilal çekildiler geri
Rus gidince Ermeni aldı yeri
Yaktılar Lazı,Türkü diri diri
Ruslar palazlayıp çok besleyince

Şanlı Üçüncü ordu çıktı yola
Harşit ,Sahil ayrıldı iki kola
Sürdü Ermenileri verdi mola
Artvin ve Kars iline şen girince

Vatanım kurtulmuş ne dersem azdır
Onbeş Şubat benim için bahardır
Harşitin dağı yaslandığım yardır
Bu destan yeterince bilinince

Palaoğlu geldi aklına ağla
Hakikatin bilinmesini sağla
Şehidin derdiyle yüreğin dağla
Gidip onları ziyaret edince.